Kendisine eşlik eden son yağmur bulutunu da başka bir yüreğe su serpsin diye yollamış, içinde uzay boşluğunu imrendirecek boyutlarda çöl besleyen bahtsız bedevi bahtlı! Ne kötüdür ağlayamamak bilir misiniz bilmem. Böyle kıvranırsın kendi içinde, hani boğulursun gibi böyle, aldığın her nefes daha bi acıtır sanki ciğerini, sonra o büyür, büyür, taşmak ister kaburgandan; boş boş bakar gözlerin, öyle bir boşluktur ki o;  hiç bile yoktur içinde, hiçe saydığın benliğinden başka. Boş verin anlatamıyorum- tarifi mümkün olmayan duygulardan biri olduğu kesin. Neyse; ki ben bunca şeye göğüs gerip ağlayamamayı göze almış bir put; yok ki yağmur tanem intihar etsin göz bebeklerimden. Duruyorum öylece. Sonra arada dinlenip korkuyorum, başka bir şey yaptığım yok. Sahi ben. Çok korkuyorum ben. Deli gibi korkuyorum. Koşar gibi, aşık gibi, uyur gibi, varmış gibi korkuyorum hem de: Ödüm kopuyor birgün yalnızlığım da terk edecek beni diye. Sonra daha da sıkı sarılıyorum, diyorum ya o da giderse? Ya o da alçaksa biraz? İnsanlarla dura dura onlar gibi olduysa? Sonra diyorum, bencillik etme bırak gitsin; ya yalnızlığın refakatine senden daha muhtaç olanlar varsa? Sen zaten alışkınsın eksilmelere. Biliyorum; birgün gelecek buralar da gidecek. Biliyorum. Hiçbir şeyimle ve hiç kimseyle hiçbir yerin tam ortasında kalakalacağım. Ama olsun üzülmüyorum, hiçleri bir araya getirirsem belki benim de bir şeylerim olur. Saçmalama! Nankörlük etme; senin zaten hiçlerin var. Anlamıyorsun işte salak! Bugüne kadar neyim var dediysen gitmedi mi? Ya hiçler de giderse? Ha? Ya yine arka..SUS! Bırak istiyorsa onlar da gitsin. Gerçekten hiç önemli değil. Gitsinler. Eğer ki gelmek varsa gitmek de vardır. Bırak gitsin gelmiş olan, sen de olan gitmesin yeter ki. Hiçler de gitsin bırak. Hem o zaman bu kelimelerin hepsi bana kalır, sonra belki yine biraz oynarım onlarla. Ha gün gelir kelimeler de terk eder insanı, o ayrı mesele; ki o gün geldiğinde zaten olmayan varlığımla yokluğa karışmış olacağım. Şimdi sen bana daha neyin mevzusunu yapıyorsun; yaşıyormuş gibi yap olsun bitsin işte. Hadi şimdi evli evine, köylü köyüne; evi olmayan da kendi çölüne.